Existen factores persoais e estruturais que incrementan o risco de victimización que teñen todas as mulleres en presenza dunha enfermidade mental. Moitos deles teñen causas de orixe social, polo que pode traballarse na súa minimización, fomentando o empoderamento e a participación social das mulleres con enfermidade mental.
Reivindicamos!
Pero neste post non queremos falar de carencias, nin sequera de necesidades, queremos falar de reivindicacións para poder convertelas nos nosos obxectivos:
- Queremos reivindicar AUTONOMÍA e INDEPENDENCIA
- Queremos reivindicar a PROMOCIÓN DO EMPREGO e de RECURSOS ECONÓMICOS que nos axuden a lograr unha autonomía e independencia real
- Queremos reivindicar a PARTICIPACIÓN SOCIAL
- Queremos reivindicar a LOITA CONTRA O ESTIGMA EN SAÚDE MENTAL NAS MULLERES
- Queremos reivindicar uns RECURSOS SANITARIOS E SOCIAIS xustos
- Queremos reivindicar o noso dereito para ter unha REDE DE APOIO social e familiar
- Queremos reivindicar poder TRABALLAR as nosas CAPACIDADES
- Queremos reivindicar a nosa CREDIBILIDADE nas consultas médicas, na policía, nos xulgados, en tódolos lugares onde nos sentimos xulgadas.
- Queremos reivindicar o ACCESO Á INFORMACIÓN E aos SERVIZOS
- Queremos reivindicar a nosa loita contra a CULPA e a VERGOÑA que sentimos ao sufrir unha situación de violencia
- Queremos reivindicar a loita contra o MEDO d@s profesionais cando non saben actuar ante as situacións de violencia que vivimos.
FONTE: CURSO MUJER, VIOLENCIA DE GÉNERO Y SALUD MENTAL. FEAFES ANDALUCÍA SALUD MENTAL