O 10 de setembro celébrase o ‘Día nacional para a prevención do suicidio’ e queremos aproveitar para seguir falando dun problema que segue sendo un tabú e que se prevé aumente ante a crise socioeconómica xerada pola pandemia Covid-19.
É importante que teñamos en conta os cambios nunha variedade de factores de risco económicos, psicosociais e relacionados coa saúde, cambios que nos afectan directamente como cidadáns e cidadás nesta sociedade.
A crise económica
Témese que a combinación de eventos públicos cancelados, empresas pechadas e estratexias de acollida leven a unha recesión. As recesións económicas xeralmente están asociadas a taxas de suicidio máis altas en comparación cos períodos de relativa prosperidade. Desde a crise do COVID-19, as empresas enfrontáronse a adversidades e despedimentos de empregados e empregadas. As escolas estiveron pechadas, a economía experimentou un descenso histórico o que provocou cambios significativos na vida das persoas. A investigación existente suxire que o sostido está asociado a taxas de suicidio máis altas no futuro.
O Illamento social
As conexións sociais xogan un papel fundamental na prevención do suicidio. Os pensamentos e comportamentos suicidas están asociados ao illamento social e á soidade. Polo tanto, dende a perspectiva da prevención do suicidio, preocupa que a estratexia de saúde pública máis crítica para a crise do COVID-19 sexa o distanciamento social. Ademais, familiares e amigos seguen illados das persoas hospitalizadas, mesmo cando a súa morte é inminente. Tememos que na medida en que estas estratexias aumenten, o illamento social e a soidade, poden aumentar o risco de suicidio.
Barreiras para o tratamento da saúde mental
As instalacións sanitarias están engadindo preguntas de detección COVID-19 nos puntos de entrada. Tales accións poden crear barreiras ao tratamento da saúde mental (por exemplo, as citas canceladas asociadas a restricións infantís mentres se cancela a escola).
A información nos medios tamén pode implicar que os servizos de saúde mental non teñan prioridade neste momento (por exemplo, representacións de centros de saúde desbordados, cirurxías electivas canceladas). Ademais, os departamentos de emerxencia superpoboados poden afectar negativamente aos servizos para os sobreviventes de intentos de suicidio. O acceso reducido á atención de saúde mental pode afectar negativamente aos pacientes con ideación suicida.
Comunicar
As asociacións de profesionais da saúde e dos supervivintes de suicidio recomendan falar de xeito continuado sobre o suicidio. Ter unha información responsable, fuxindo de simplificacións e incidindo nas alternativas e os recursos cos que contamos pode contribuír á prevención.
O silencio é o peor inimigo deste problema de saúde pública. O feito de ser un tema tabú, fai que se constrúan falsos mitos sobre o funcionamento da conduta suicida. Pola contra, afondar nos sinais de alerta e os riscos cos que convivimos, así como as dinámicas que acompañan aos comportamentos suicidas, pode axudar a dar visibilidade unha realidade moi frecuente e ser unha oportunidade para a redución da taxa de suicidios.
